Sytuacja ze spotkania. Klient wyciąga zdjęcia dwóch panów i pyta, który z nich jest jego synem. Sprawdzam. Karty, wahadełko, znowu karty, znowu wahadełko. Odpowiedź powinna być oczywista - ten jest, ten nie jest. Wychodzi, że sytuacja jest bardziej skomplikowana. Trafnie wskazuje syna, ale drugi człowiek ze zdjęcia ... Nic nie wskazuje, na to, że to nie jest jego syn. O co chodzi ... Facet widzi moje wątpliwości, wyciąga badania DNA a tam informacja, że ... nie da się w 100 % stwierdzić ojcostwa, choć jest duża zgodność genowa. I jak tu nie wierzyć kartom?